Achter ieder deurtje een lekkernij

Vandaag is de adventstijd van start gegaan en daarmee het aftellen voor het Kerstfeest. In Duitsland wordt deze periode gekenmerkt door de vele kerstmarkten, het ontbreken van de koopzondagen (die we in Nederland zo normaal vinden in de periode voor Sinterklaas en de Kerstdagen) en bovenal het gebruik van de adventskalender.

De Duitse supermarkten, warenhuizen en chocoladewinkels lagen de afgelopen weken vol met adventskalenders. Ieder zichzelf serieus nemend chocolademerk biedt een of meerdere van dit soort kalenders. En voor ieder budget is er een kalender. Van een Euro's tot zo'n 25 Euro of zelfs nog meer. In 2009 werd er in Duitsland voor 51,5 miljoen Euro aan adventskalenders verkocht met zoetwaren erin. In 2010 steeg dit naar 56,1 miljoen Euro.

Maar Adventskalenders worden natuurlijk niet alleen kant-en-klaar verkocht in de winkel. Veel mensen knutselen zelf een kalender in elkaar. In bepaalde plaatsen bestaan ook gebouwen waarvan de gevel omgebouwd wordt tot adventskalender. Erg leuk zijn ook de levendige adventskalenders waarbij de plaatselijke bevolking iedere dag een ander huis als achtergrondmotief gebruikt en waarbij de ramen en deuren versierd zijn.

Wij kopen ieder jaar twee adventskalenders. Een wat duurder van Niederegger gevuld met marsepein en waarop het gebouw is te zien waar het Lübecker merk lange tijd marsepein produceerde en verkocht. En een goedkopere kalender van de stad Hannover met daarop bekende taferelen uit de geschiedenis van deze stad. Deze adventskalender zorgt de laatste jaren nogal voor wat opwinding en is daarmee tot een verzamelaarsobject geworden. De figuur Fritz Haarmann is ieder jaar onderdeel van de kalender omdat hij onlosmakkelijk verbonden is met de historie van de stad Hannover. Maar velen vinden de aanwezigheid van deze seriemoordenaar op een adventskalender niet gepast. Nadat hij in 2007 met zijn moordwapen te zien was en dit veel protest opriep, is het de afgelopen jaren altijd weer een verrassing hoe hij nu wordt afgebeeld.

Schöne Adventszeit!

Reizen in het onbekende Duitsland

Vandaag ben ik begonnen aan een treintrip van een week met mijn DB-Jubileumspas in het onbekende Duitsland. Alleen voor de eerste dag heb ik een bestemming uitgezocht en een zitplaats gereserveerd. Voor de rest van de week bekijk ik van dag tot dag waar ik heen ga. Alhoewel ik me wel ga concentreren op het Zuiden. Want vanuit mijn woonplaats nabij Hannover is dat toch het verst weg en haal ik het meeste uit het ticket (je bent en blijft een Nederlander, toch?).

Doel is vandaag de Beierse stad Bamberg. Van diverse mensen heb ik gehoord dat het een mooie stad is die redelijk ongeschonden uit de tweede wereldoorlog is gekomen. En dat betekent dat de binnenstad zijn historische karakter nog goed behouden heeft.

De trip ben ik begonnen in Hannover. De stad die de Expo in 2000 heeft aangegrepen om het stationsgebouw en stationsplein eens helemaal onder handen te nemen. Dat zouden meer Duitse steden eens moeten doen want veel grote stationsgebouwen zien er van buiten en ook van binnen ‘grausam’ uit.

Hannover is als een van de grootste Messe-steden (bekend van onder ander de technologiebeurs Cebit) ook een van de duurste steden om te overnachten zowel in Duitsland als wereldwijd. Hannover, industriestad van weleer en deels nog steeds. De stad van bandenfabrikant Continental, koekjesmerk Bahlsen en reisorganisatie TUI.
Vanuit Hannover, via de hogesnelheidslijn, in 2 uur tijd met de ICE (InterCityExpress) naar Würzburg. Een van de weinige trajecten waar de ICE 300 km per uur kan rijden. Een spectaculair stukje spoor met fantastische uitzichten over het mooie Duitse landschap.

Alhoewel het einddoel van vandaag Bamberg is, is de verleiding groot om ergens uit te stappen. De ICE-conducteur meldt braaf bij ieder nieuw station welke overstapmogelijkheden ik heb. Alhoewel ik dat ook kon lezen in het ‘Reiseplan’ dat op mijn zitplaats klaar lag. In alle lange afstandstreinen van de DB vinden reizigers de dienstregeling van de trein met niet alleen een aankomst- en vertrektijden op ieder station maar ook de belangrijkste overstapmogelijkheden. Ben toch maar blijven zitten om volgens het plan van vandaag in Würzburg over te stappen op de Regionalexpress naar Bamberg.



Auf wiedersehen
Kees

Drie Duitse steden stellen milieuzone in

Sinds vandaag, 1 januari 2008, hebben drie Duitse steden een milieuzone ingesteld. Dit zijn Berlijn, Hannover en Keulen. Per 1 maart volgen meer steden zoals Stuttgart en Mannheim. Daarna volgen nog meer steden. Voor Nederlanders is het goed om te weten dat ook München, Frankfurt am Main, Dortmund en Düsseldorf dit jaar een Umweltzone instellen.

Met deze regeling willen de Duitsers iets gaan doen aan de uitstoot van fijnstoffen en het broeikasprobleem.

In het kort komt het er op neer dat delen van de (binnen)stad alleen toegankelijk zijn wanneer automobilisten een milieuvignet hebben aangeschaft. Die delen zijn de zogenaamde Umweltzonen. Een verkeersbord geeft aan wanneer u zo'n zone binnenrijdt (zie afbeelding).

Welke vignet u moet aanschaffen is afhankelijk van de auto waarin u rijdt. En dit heeft weer te maken met de leeftijd van u auto, het feit of het diesel- of benzineauto is en of er een katalysator onderhangt. Er zijn drie vignetten, namelijk Rood, Geel en Groen. Aan de hand van uw kentekenbewijs wordt bepaald welk vignet uw auto krijgt. De kleur van het vignet bepaalt of u een bepaalde zone in mag. Sommige zones zijn bijvoorbeeld niet toegankelijk voor auto's met een rood vignet.

Als je naar een van de Duitse steden wilt die de regeling heeft ingevoerd dien je een vignet te kopen. Zowel de Nederlandse vakantiegangers en zakenlui (alleen dus als je met je auto of woonmobiel een stad in wilt die een Umweltzone heeft) als de Duitsers zelf!

Zowel in Duitsland als in Nederland heeft deze regeling al veel commotie opgeroepen. Zo is er veel onduidelijkheid bij de Duitse automobilisten hoe deze regeling gecontroleerd gaat worden. Zo heeft de stad Hannover al besloten om tot aan mei niet streng op te treden.

Wie als Nederlander richting Duitsland rijdt, moet nogal wat doen om aan het vignet te komen. Even stoppen bij de grens en het vignet kopen bij een loket is er niet bij. Dat moet je van te voren regelen en dit kan maar bij een paar adressen in Nederland. De ANWB maakt zich de komende tijd druk om deze zaak. Op de Duitse website Umwelt-Plakette is alle informatie te vinden over de regeling. Er is ook een Nederlandstalig document te downloaden met wat info.

Auf wiedersehen.
Kees